سندرم داون و اوتیسم دو نوع اختلال متفاوت در توسعه و عملکرد شخصیتی هستند. در ادامه به اصلی ترین تفاوت سندروم داون و اوتیسم و مشکلات و هزینه های درمان بین این دو اختلال پرداخته خواهد شد:
- علت: سندروم داون ناشی از یک خطای ژنتیکی است که در نتیجه‌ی آن کروموزوم ۲۱ سه نسخه‌ی کامل دارد، در حالی که اوتیسم ناشی از علل مختلفی است که شامل ژنتیک، محیطی و فرایندهای مغزی است.
- نشانه‌ها و علائم: در سندروم داون، شخص دارای ویژگی‌هایی مانند چهره‌ی تقریباً یکسان، جسمی کوتاه، برخی مشکلات سلامتی مانند مشکلات قلبی و لرزش غیرطبیعی دست است. در مقابل، در اوتیسم، شخص ممکن است نشانه‌هایی مانند مشکلات در ارتباطات اجتماعی، تکراری بودن رفتارها و علایق محدود، مشکلات در تفسیر عواطف و نمایش آنها، حساسیت شدید به صدا و نور و دیگر مشکلات رفتاری داشته باشد.
- شیوع: سندروم داون نسبتاً کمتر از اوتیسم در جامعه شایع است. براساس آمارها، حدود ۱ به ۱۰۰۰ تولد با سندروم داون دیده می‌شود، در حالی که نرخ ابتلا به اوتیسم بین ۱ به ۵۹ تا ۱ به ۱۶۶ نفر است.
- درمان: درمان برای هر دو اختلال وجود دارد اما برای هر یک متفاوت است. در صورت سندروم داون، درمان‌ها شامل تغذیه سالم، حرکات فیزیکی منظم، درمان بیماری‌های مرتبط با آن و داروهای
سندرم داون و اوتیسم دو اختلال متفاوت هستند که در آنها نواقصی در توسعه و عملکرد فرد وجود دارد، اما این دو اختلال تفاوت‌هایی دارند.
سندروم داون یک اختلال ژنتیکی است که به دلیل وجود یک کروموزوم اضافی در ۲۱امین جفت کروموزومی در بدن ایجاد می‌شود. افراد مبتلا به سندروم داون دارای ویژگی‌های ظاهری مشخصی هستند که شامل صورت گرد و کوتاه، چشمان پر جمعیت و دستان کوتاه می‌شود. همچنین این افراد ممکن است دچار اختلالات جسمانی و عقب ماندگی ذهنی باشند.
اوتیسم (اختلال طیف اوتیسم) یک اختلال نوروتولوژیکی است که با مشکلات در تعامل اجتماعی، کنش‌های تکراری و محدود، و تأخیر در توسعه زبان و تفکر همراه است. افراد مبتلا به اوتیسم می‌توانند مشکلاتی در تعامل با دیگران داشته باشند، نتوانند مهارت‌های ارتباطی را به درستی به کار ببرند و ممکن است به کنش‌های تکراری و محدودی روی بیاورند.
بنابراین، تفاوت اصلی بین سندروم داون و اوتیسم در مشخصات بالینی آنها و نحوه تأثیر گذاری بر رفتار و توسعه فرد است. در حالی که سندروم داون به عنوان یک اختلال ژنتیکی شناخته شده است، اوتیسم به عنوان یک اختلال نوروتولوژیکی شناخته شده است.
هوش کودک سندروم داون بیشتر است یا کودک اوتیسمی
هوش کودکان با سندروم داون و کودکان اوتیسمی می‌تواند در محدوده‌های مختلفی قرار گیرد و به طور کلی نمی‌توان گفت کدام یک بیشتر هوش دارد.
کودکان با سندروم داون معمولاً دارای مشکلات در یادگیری و تفکر انتزاعی هستند، اما معمولاً در حوزه‌های ارتباطی و اجتماعی خوب هستند. در مقابل، کودکان اوتیسمی ممکن است در ارتباطات اجتماعی و گفتاری دچار مشکل باشند و درک انتزاعی و عدم توانایی در تفسیر اشارات غیر کلامی داشته باشند.
با توجه به این تفاوت‌ها، نمی‌توان گفت کدام یک بیشتر هوش دارد، بلکه باید به عنوان دو گروه جداگانه در نظر گرفته شوند. برای ارزیابی هوش کودکان با سندروم داون و کودکان اوتیسمی، از ابزارهایی مانند مقیاس هوش و آزمون‌های مخصوص این گروه‌ها استفاده می‌شود.
تفاوت عمر کودکان اوتیسم و کودکان سندروم داون
کودکان اوتیسم و کودکان سندروم داون دو حالت مختلف هستند و در برخی جنبه‌ها ممکن است با یکدیگر متفاوت باشند.
عمر کودکان اوتیسم ممکن است به صورت متوسط بیشتر از عمر کودکان سندروم داون باشد. برای کودکان اوتیسم، تشخیص در سنین زودهنگام ممکن است بسیار مهم باشد، به عنوان مثال، چنانچه کودک قبل از دو سالگی تشخیص اوتیسم دریافت کند، بهترین فرصت برای درمان موثر و توسعه بهینه وجود دارد.
اما در مورد کودکان سندروم داون، عمر آنها معمولا کمتر از عمر متوسط افراد بدون این اختلال است. بیشتر افراد با سندروم داون بین ۴۰ تا ۶۰ سال عمر می‌کنند، در حالی که میانگین عمر در ایالات متحده برای همه جمعیت حدود ۷۸ سال است.
به طور کلی، باید توجه داشت که عمر هر فرد به عوامل مختلفی مانند سطح مراقبت پزشکی، سبک زندگی، شرایط زیستی و میزان فعالیت جسمانی بستگی دارد.
هزینه درمان اوتیسم بیشتر است یا سندروم داون
هزینه درمان اوتیسم و سندرم داون بستگی به نوع درمان، شدت و نوع اختلال دارد و ممکن است با هم تفاوت داشته باشد. اما به طور کلی، هزینه درمان افراد مبتلا به اوتیسم بیشتر است.
دلیل این امر این است که اوتیسم یک اختلال عصبی پیچیده است که می‌تواند موجب مشکلاتی در حوزه‌هایی مانند توجه، ارتباطات اجتماعی، یادگیری و رفتار شود. به همین دلیل، درمان اوتیسم نیاز به تلاش، تخصص و زمان بیشتری دارد. درمان اوتیسم معمولا شامل گروه‌های مختلفی از جمله درمان‌های شناختی رفتاری، تراپی گفتاری، درمان دارویی، ورزش و فعالیت بدنی، درمان هنری و موسیقی و … است. همه این ابزارها می‌توانند به کنترل نشانه‌های اوتیسم کمک کنند، اما هزینه این درمان‌ها بیشتر است.
به عنوان مقایسه، درمان سندرم داون به طور کلی ممکن است شامل درمان‌های ژنتیکی، درمان دارویی، درمان هورمونی، درمان جراحی قلب و سایر مشکلات پزشکی باشد. در بعضی موارد، درمان سندرم داون هزینه بالاتری نسبت به درمان اوتیسم دارد، به خصوص در صورتی که نیاز به جراحی دارد. اما در کل، به طور کلی هزینه درمان اوتیسم بیشتر است.
برای آشنایی با دیگر بیماری های ژنتیکی میتوانین مقاله لیست بیماری های ژنتیکی شایع در ایران و جهان را مطالعه نمایید .
