اختلال هوشیاری یا اختلال دلیریوم چیست؟

اختلال هوشیاری یا  دلیریوم ، اختلالیست که در آن  فرد مبتلا واکنش های کند  یا نامناسبی نسبت به محیط خود نشان می دهد. این اختلال عصبی جدی می تواند ناشی از محرک های مختلف باشد و نیاز به درمان فوری پزشکی دارد.

اختلالات هوشیاری چیست؟

پزشکان  اصطلاح اختلال هوشیاری را یک اختلال عصبی می دانند که باعث می شود فرد آسیب دیده نتواند محیط خود را به روش معمول درک کند و/یا واکنشی متناسب با آن نشان دهد. این اختلال یکی از علائم روانی آسیب شناختی است و می تواند خود را به طرق مختلف نشان دهد. این می تواند منجر به تغییر در ادراک، خواب آلودگی یا بی تفاوتی شود.

علت اختلال هوشیاری چیست ؟

اختلال هوشیاری می تواند توسط عوامل مختلفی ایجاد شود. که همیشه نشانه یک اختلال در سلامتی هستند و بنابراین نیاز به درمان پزشکی دارند.

محرک‌های احتمالی برای اختلال هوشیاری شامل آسیب‌هایی است که در آن ترومای جمجمه‌ای ایجاد شده است. ضربه مغزی یا شکستگی قاعده جمجمه می تواند منجر به اختلال در هوشیاری شود، همانطور که می تواند فشار داخل جمجمه یا سکته مغزی را افزایش دهد.

تشنج های صرع نیز اغلب باعث اختلال در هوشیاری می شوند. افزایش یا کاهش قابل توجه سطح قند خون نیز می تواند منجر به تار شدن موقت هوشیاری فرد مبتلا شود.

در نهایت مسمومیت یا مصرف برخی داروها یا داروها نیز از علل احتمالی انواع اختلالات هوشیاری است. علائم اغلب اختلالات موقتی هستند که می توانند با اقدامات پزشکی مناسب از بین بروند.

با این حال، تحت شرایط خاصی، اختلال هوشیاری ممکن است دائمی باشد و قابل اصلاح نباشد. این عمدتا بستگی به این دارد که مغز بیمار چقدر و به چه شکل آسیب دیده است.

عوامل اختلال هوشیاری

ضربه مغزی

آسیب تروماتیک مغز

حمله صرع

شکستگی قاعده جمجمه

مسمومیت

زمان مراجعه به دکتر برای اختلال هوشیاری

از آنجایی که  نمی توان شرایطی را که در این بیماری  رخ می دهد را  پیش بینی کردو در برخی موارد حتی خطر مرگ نیز وجود دارد در صورت بروز اختلال در هوشیاری، باید فوراً با پزشک مشورت شود.. اگر در حین رانندگی خودرو اختلال هوشیاری ایجاد شود، خطر تصادف وجود دارد که فرد مورد نظر و سایر افراد را در وضعیت تهدید کننده زندگی قرار می دهد.

از دست دادن هوشیاری می تواند باعث واژگونی و افتادن فرد مبتلا شود. همیشه خطر آسیب وجود دارد. از دست دادن هوشیاری می تواند نشانه ای از یک بیماری جدی باشد. بیماری زمینه ای باید شناسایی و تشخیص داده شود. اغلب اختلال در عملکرد مغز یا سایر اندام ها وجود دارد. بسته به ناحیه آسیب دیده در مغز یا اندام، ممکن است خونریزی یا تورم در ارگانیسم رخ داده باشد. گاهی اوقات اینها فرآیندهای موذیانه هستند که به نوبه خود می توانند شرایط تهدید کننده زندگی را ایجاد کنند.

در موارد شدید، خطر سکته مغزی وجود دارد. این با شکایات مادام العمر مانند فلج همراه است. علاوه بر این، می تواند یک دوره کشنده داشته باشد. اگر عضوی در بدن آسیب دیده باشد، واکنش استرس در ارگانیسم رخ می دهد. قلب باید بیشتر کار کند. از دست دادن هوشیاری اغلب به عنوان یک عارضه جانبی رخ می دهد.

آسیب می تواند در اثر تصادف ایجاد شود یا به آرامی و به صورت موذیانه از طریق خونریزی ایجاد شود. گاهی اوقات هیچ ارتباط زمانی مستقیمی بین یک حادثه و اختلال هوشیاری وجود ندارد. در همه موارد، مشورت با پزشک ضروری است.

تشخیص اختلال هوشیاری

پزشک اغلب تنها با چند آزمایش می تواند اختلالات روانی را تشخیص دهد. اگر بیمار صحبت نمی کند، فقط با تاخیر یا به شیوه ای نامناسب صحبت می کند، این می تواند نشان دهنده اختلالات هوشیاری باشد. سوالات ساده و تست های مکانیکی نیز اطلاعاتی در مورد اینکه آیا هوشیاری بیمار مبهم است یا مختل می شود.

سیر اختلالات هوشیاری بستگی به علت خاصی دارد که باعث ایجاد علائم می شود. در برخی موارد، وضعیت بیمار خود به خود بهبود می یابد. با این حال، ممکن است به طور دائمی از اختلالات هوشیاری رنج ببرد یا آنقدر بدتر شود که زندگی مستقل و کنار آمدن با زندگی روزمره دیگر ممکن نباشد. اگر علائم به دلیل یک بیماری جسمی باشد، در بدترین حالت می تواند کشنده باشد.

عوارض اختلال هوشیاری

عوارض یک اختلال هوشیاری به شدت به علت زمینه ای بستگی دارد. آنها می توانند از یک وقفه مختصر نگرانی کوچک تا یک وضعیت تهدید کننده زندگی متغیر باشند. اگر فرد مورد نظر در حالت هیپوگلیسمی باشد، ممکن است قبلاً از اختلالات هوشیاری رنج ببرد. یک فرد سالم می تواند به راحتی با مصرف غذاهای شیرین این وضعیت را تنظیم کند.

اگر اختلالات هوشیاری به دلیل قند خون پایین بیشتر رخ دهد، باید بررسی شود که آیا دیابت وجود دارد یا خیر. برای یک دیابتی تشخیص داده شده، اختلال در هوشیاری نشانه‌ای از فراموشی مصرف انسولین است یا نیاز به تنظیم دوز دارد. اختلال هوشیاری می تواند با تشنج همراه باشد یا باعث ایجاد آن شود. اشکال شدید اختلال هوشیاری به این معنی است که افراد مبتلا دیگر نمی توانند بدون کمک خارجی با زندگی روزمره خود کنار بیایند.

آنها محدودیت هایی را در حرکت، در انجام وظایف روزمره تجربه می کنند و باید بسیار مراقب باشند که در مرحله بعدی چه قدمی بردارند. بیماران دائماً در معرض خطر از دست دادن هوشیاری و در عین حال قرار گرفتن در شرایط تهدید کننده زندگی هستند. این می تواند هنگام عبور از خیابان و همچنین هنگام برخورد با آتش هنگام روشن کردن شمع اتفاق بیفتد. یک عارضه به خصوص جدی هذیان است. این وضعیت به عنوان اورژانس طبقه بندی می شود و نیاز به مراقبت های ویژه فوری دارد.

درمان اختلال هوشیاری

اگر اختلالات هوشیاری به وضوح تشخیص داده شده باشد و علت فردی علائم مشخص شده باشد، پزشک معالج شما می تواند درمان مناسب را آغاز کند. بسته به شدت علائم، ممکن است لازم باشد بیمار به صورت بستری درمان شود.

اگر یک بیماری روانی علت اختلال در هوشیاری باشد، درمان طولانی مدت انجام می شود که شامل بحث و اقدامات دیگر است. همچنین می تواند با دارو همراه باشد. اگر علائم ناشی از افت فشار خون یا سطح نامتعادل قند خون باشد، می توان با تحریک گردش خون یا با تجویز گلوکز، وضعیت را عادی کرد.

از دست دادن هوشیاری ناشی از صدمات ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد تا از آسیب دائمی جلوگیری شود. در اینجا اغلب به درمان بستری طولانی‌تر نیاز است.

مسمومیت نیز باید فوراً درمان شود، در غیر این صورت ممکن است جان بیمار در خطر باشد. در اینجا ممکن است لازم باشد که معده را پمپاژ کنید و/یا با تجویز داروی مناسب، ماده ایجادکننده علائم را خنثی کنید.

سکته مغزی اغلب به اقدامات توانبخشی بعدی نیاز دارد تا آسیبی که رخ داده است به طور کامل یا حداقل تا حدی از بین برود. در این مورد، میزان دائمی بودن علائم فیزیکی و اختلالات هوشیاری به شدت سکته مغزی بستگی دارد.

اگر اختلال هوشیاری به عنوان عارضه جانبی سایر داروها رخ دهد، به محض قطع دارو، بهبودی خود به خودی رخ می دهد. اگر اختلال هوشیاری با سکته مغزی یا هذیان ایجاد شود، درمان محرک منجر به کاهش دائمی اختلال هوشیاری می شود. در صورت وجود بیماری روانی، به محض یافتن علت و درمان روان درمانی، این اختلال کاهش می یابد. در مورد مسمومیت با الکل یا مواد مخدر، اختلال هوشیاری به محض خارج شدن ماده ایجاد کننده از بدن بهبود می یابد.

جلوگیری از اختلال هوشیاری

از آنجایی که اختلال  هوشیاری اغلب در نتیجه تصادف یا یک بیماری خود به خود رخ می دهد، پیشگیری در این موارد امکان پذیر نیست. با این حال، برای جلوگیری از آسیب بعدی یا یک دوره بالقوه کشنده، باید به محض ظاهر شدن اولین علائم به دنبال کمک پزشکی باشید.

اختلالات هوشیاری ناشی از مصرف برخی داروها یا داروها را می توان با عدم استفاده از این مواد یا با استفاده از درمان مناسب پیشگیری کرد. به طور کلی برای جلوگیری از بیماری ها و اختلالات احتمالی هوشیاری، سبک زندگی سالم همراه با رژیم غذایی متعادل و ورزش کافی توصیه می شود.