در این مقاله قصد داریم بدانیم آیا سرطان دهانه رحم کشنده است؟ با ما همراه باشید.
سرطان دهانه رحم یکی از سرطانهایی است که به واقع میتواند کشنده باشد، اما میزان خطر بستگی به مرحله تشخیص، نوع سرطان و اقدامات درمانی به موقع دارد. این سرطان هنگامی رخ میدهد که سلولهای غیرعادی در بافت دهانه رحم به صورت ناکنترل شروع به تکثیر میکنند. در ادامه، به بررسی چند جنبه از این بیماری و تاثیر آن بر بقاء بیماران میپردازیم.
علل و عوامل خطرساز:
یکی از عمده دلایل ابتلا به سرطان دهانه رحم عفونت با ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) است. سایر عوامل خطر شامل سیگار کشیدن، داشتن شرکای جنسی متعدد و نداشتن بهداشت جنسی مناسب، سیستم ایمنی ضعیف و تاریخچه خانوادگی سرطان دهانه رحم میتواند باشد.
تشخیص:
سرطان دهانه رحم اغلب در مراحل اولیه بدون علامت است و از طریق آزمایش پاپاسمیر که در غربالگریهای منظم انجام میشود قابل تشخیص است. تشخیص زودهنگام اهمیت فوقالعادهای دارد زیرا درمان در مراحل اولیه میتواند به موثرترین شکل صورت گیرد.
درمان:
گزینههای درمانی بسته به مرحله و پیشرفت بیماری متفاوت است و ممکن است شامل جراحی، پرتودرمانی، شیمیدرمانی یا ترکیبی از اینها باشد. در مراحل ابتدایی، جراحی میتواند برای برداشتن بافتهای سرطانی انجام شود، در حالی که در مراحل پیشرفتهتر ممکن است نیاز به ترکیبی از درمانها باشد.
پیشآگهی و بقاء:
میزان بقاء برای سرطان دهانه رحم به شدت تعیینکننده است. مراحل اولیه که در آنها سرطان به بافتهای اطراف گسترش نیافته، شانس بهبودی بالایی دارند. در مراحل پیشرفتهتر که سرطان به اندامهای دیگر سرایت کرده، پیشآگهی میتواند نامطلوب باشد. با این حال، با پیشرفتهای اخیر در درمانها، شانس زنده ماندن حتی در مراحل پیشرفته بهبود یافته است.
راه های پیشگیری از سرطان دهانه رحم
پیشگیری از سرطان دهانه رحم شامل اقداماتی است که میتوانند خطر ابتلا به این بیماری را کاهش دهند. موارد زیر راهکارهای مؤثری هستند که میتوانند به پیشگیری از این نوع سرطان کمک کنند:
1. واکسیناسیون علیه HPV: تزریق واکسن HPV به دختران و پسران نوجوان توصیه میشود، تا قبل از اینکه آنها فعالیت جنسی داشته باشند و در معرض ویروس قرار بگیرند، مصونیت کسب کنند.
2. غربالگری منظم: انجام منظم آزمایش پاپ اسمیر به شناسایی تغییرات پیش سرطانی سلولهای دهانه رحم کمک میکند و اجازه میدهد تا قبل از پیشرفت به سرطان، درمان شوند.
3. امتناع از دخانیات: سیگار کشیدن خطر ابتلای به سرطان دهانه رحم را افزایش میدهد، بهطوری که مواد شیمیایی در دود سیگار میتوانند تغییرات سلولی در دهانه رحم ایجاد کنند.
4. رعایت بهداشت جنسی: تعداد کمتر شرکای جنسی و استفاده از کاندوم میتواند خطر انتقال HPV و دیگر عفونتهای مقاربتی را کاهش دهد.
5. کاهش دیگر عوامل خطر: از جمله عفونتهایی که ممکن است موجب تغییرات پیشسرطانی در دهانه رحم شوند، مانند کلامیدیا.
6. تغذیه سرشار از آنتیاکسیدانها: مصرف رژیم غذایی حاوی میوهها و سبزیجات غنی از آنتیاکسیدانها ممکن است به کاهش خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم کمک کند.
7. اجتناب از دیگر تحریککنندههای موجود: پرهیز از مواد شیمیایی مضر و تحریککننده در محیط کار و زندگی.
8. پیگیری وضعیت سیستم ایمنی: حفظ سلامت و تقویت سیستم ایمنی، از جمله مدیریت استرس و تناسب اندام، برای مقابله با عفونتها مهم است.
9. مشاوره و کنترل بارداریها: مشاوره با پزشک در زمینههای مربوط به بارداری و استفاده از روشهای کنترل بارداری میتواند شانس ابتلا به تغییرات سلولی و سرطان دهانه رحم را کاهش دهد.
10. مصرف کمتر الکل: مطالعات نشان دادهاند که مصرف زیاد الکل ممکن است با افزایش خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم مرتبط باشد.
11. استفاده از استراتژیهای پیشگیری: از جمله داشتن یک برنامه مراقبتهای بهداشتی منظم که با ارتقاء سلامت فردی همراه است.
به خاطر داشته باشید، مداخلات پیشگیرانه همواره در کاهش خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم نقش کلیدی دارند و انجام آنها به صورت منظم و دقیق توصیه میشود.
برای انجام ازمایش HPV غربالگری کلیک کنید.
آیا سرطان دهانه رحم واگیردار است؟
خیر، سرطان دهانه رحم خودش واگیردار نیست. با این حال، عمدهترین عامل خطر برای ابتلا به سرطان دهانه رحم، ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) است که میتواند از طریق تماس پوستی در ناحیه تناسلی، به خصوص از طریق فعالیت جنسی منتقل شود. بعضی از انواع HPV با ریسک بالا میتوانند باعث تغییرات سلولی در دهانه رحم شوند که ممکن است در نهایت به سرطان تبدیل شوند.
بنابراین، در حالی که سرطان دهانه رحم مستقیماً واگیردار نیست، ویروسی که اغلب باعث این نوع سرطان میشود، بسیار مسری است. واکسیناسیون علیه HPV و رعایت بهداشت جنسی میتوانند به جلوگیری از انتقال HPV و در نتیجه کاهش خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم کمک کنند.
علت سرطان دهانه رحم
سرطان دهانه رحم معمولاً به علت عفونت مزمن ناشی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد میشود. عفونت با این ویروس بسیار رایج است و در بیشتر موارد، بدون ایجاد مشکل خاصی از بدن دفع میشود. با این حال، در برخی افراد، HPV میتواند پایدار بماند و باعث تغییرات سلولی شود که امکان دارد در نهایت به سرطان دهانه رحم تبدیل شوند.
انواع خاصی از ویروس HPV به عنوان “HPV با ریسک بالا” شناخته میشوند که بیشتر با این بیماری مرتبط هستند. علاوه بر HPV، عوامل زیر نیز میتوانند خطر بروز این سرطان را افزایش دهند:
– سیگار کشیدن: مواد شیمیایی ناشی از دخانیات میتوانند به DNA سلولهای دهانه رحم آسیب برسانند و خطر تغییرات سلولی پیش سرطانی را افزایش دهند.
– داشتن چندین شریک جنسی: افزایش تعداد شریکهای جنسی ممکن است منجر به بالاتر رفتن احتمال ابتلا به HPV شود.
– سیستم ایمنی ضعیف: افرادی که سیستم ایمنی آنها تضعیف شده است، مانند بیماران HIV مثبت یا آنهایی که داروهای سرکوب کننده ایمنی میگیرند، بیشتر در خطر هستند.
– سابقه جنسی زودرس: برقراری رابطه جنسی در سنین پایین میتواند خطر ابتلا به HPV و تغییرات سلولی در دهانه رحم را افزایش دهد.
– واکسیناسیون نشدن علیه HPV: واکسنهای HPV میتوانند از انواع خاصی از این ویروس که سرطانزا هستند پیشگیری کنند، و عدم واکسیناسیون میتواند به افزایش خطر ابتلا کمک کند.
– داشتن فرزند زیاد: تاریخچه بارداریهای متعدد ممکن است خطر ابتلای به سرطان دهانه رحم را بالا ببرد، هرچند دلیل دقیق آن مشخص نیست.
– استفاده نکردن از روشهای جلوگیری از بارداری هورمونی: از جمله کنترلهای بارداری مانند قرصهای جلوگیری از بارداری که ممکن است نقش حفاظتی در برابر سرطان دهانه رحم داشته باشد.
راههای دیگری مانند اجتناب از مقاربت جنسی ناایمن، رعایت بهداشت جنسی، و انجام آزمایشهای منظم پاپ اسمیر میتواند در پیشگیری از سرطان دهانه رحم موثر باشد.
اما بهتر است برای پیشگیری و درمان این بیماری به مراکز بهداشتی و بیمارستان ها مراجعه کنید.